انتخاباب ریاست جمهوری در ایران بزودی برگذار میشود . از اآنجائی که نمی خواهم مثل همیشه ملت همیشه در صحنه ایران از نتیجه انتخاپات غافلگیر شوند لازم دیدم چند کلمه ائی در خصوص انتخابات بنویسم تا بدین وسیله جلو شایعه پراکنی ها ی غربیها وخصوصاً صهینویسم در مورد ازاد نبودن انتخابات ریاست جمهوری بلاخص وانتخابات بطورکلی ذر نظام جمهوری اسلامی را بگیرم .
اینکه دشمنان انقلاب واسلام میگویند در کشور ما همیشه رسم پر آن بوده وهست که مردم را غافلگیر کنند روبرو شدن با اتفاقات غیر مترقبه شده خوراک مرذم ایران دروغ محض است .
اینکه میگویند همه کاندیدهای انتخاباتی ریاست جمهوری سرتا پا یک کرباسند دروغ است . مجاس خبرگان خودمان به بررسی این موضوع پرداخته وکاشف به عمل آورده که نخیر آقا اصلاً اینچنین نیست پس دیدیم که کاندیادهای ما هر کدامشان کرباسی جدا از دیگری دارند .میگم خوب شد ما مجلس خبرگان داریم وگرنه سرمان کلاه میرفت وهر کس وناکسی میتوانست خود را کاندیدای ریاست جمهوری کند وآنوقت معلوم نبود چه بلائی سر اسلام ومملکت میآمد
برای اینکه ما به ازاد بودن انتخابات در ایران پی پپریم کافی است به تعداد کاندیدها نگاه کنیم تا هر چه قدر هم ریاضیمان ضعیف باشد به این موضوع پر اهمیت آزاد بودن انتخابات (البته از دیدگاه ضد انقلابیون ) پی ببریم .
امریکای جهانخوار فقط دو نفر کاندیدای ریاست جمهوری داشت ما به لطف خدا وامام زمان وامام راحل وامام......... چهار کاندید تائید شده و تعداد زیادی تائید نشده داریم که انها نیز به شکلی در انتخابات دشمن شکن شرکت دارند
چون وقت تنگ است وانتخابات نزدیک سخن کوتاه میکنم واز همین جا از مردم همیشه گریزان از انتخابات میخواهم که با رای خود مشت محکمی بر دهان خود بکوبند و به ضد انقلاب نشان دهند که هرچه رهبر بخواهد همان میشود
.تا نمایشی دیگر روز و روزگار خوش
خصلتهای سرکوبگرانه سردمداران اسلامی ایران از آغازین روزهای برقدرت نشستن آنان آزادیهای فردی و اجتماعی مردم ایران را مورد هدف قرار داد و این امر در ترغیب مردم و عمدتاً جوانان به صفوف مخالفت و استقامت در مقابل وحشیگری های دولتمردان و عوامل گوش بفرمان امام نقش آشکاری داشت.
در هرمزگان نیز مانند دیگر نقاط ایران روز بروز بر تعداد عناصری که دگرگونه می اندیشیدند وراه دیگری غیر از صراط اسلامیان را راه چاره مشکلات اقتصادی،اجتماعی کشور می دانستند افزوده میشد که این مسله بخودی خود شکل متکاملتری از سازماندهی راطلب میکرد به جرئت میتوان گفت که اندک کسانی که به صفوف مقاومت و ایستادگی در مقابل دینداران حکومتی پیوسته بودند آمادگی برخورد با نسل کشی حکومتداران اسلامی را داشتند .
دولت تازه به دوران رسیده ایران که در برابر خواستهای مردم وتحقق شعارهای انقلاب ناتوان بود ماهبت اصلی خود را خیلی زود به نمایش گذاشت . کشتار مخالفان و اجبار مردم به تمکین وتمجید امری واجب وضروری شد. هرچه عرصه تنگتر میشد انسانهای زیادتری میل به مقاومت وایستادگی در خود مییافتند وصفوف مبارزان فشردتر میشد از اینرو تشکیلات جوانی که حال دیگر شکل انسجامتری بخود گرفته بود بفکر گسترش مبارزه وخارج کردن فرم مقاومت از حالت د فاعی به حالت تهاجمی افتاد.
اعلامیه اعلام موجودیت جنبش دانش آموزی ۱۹ بهمن در بهار ۵۸ در واقع آغاز فعالیت مشترک ویکبارچه طرفداران چریکهای فدائی خلق ایران در هرمزگان بود.جنبش دانش آموزی ۱۹ بهمن فعالیتهای سیاسی تبلیغاتی را عهده دار بود و دو هسته نظامی دیگر تکمیل کننده این شکل از سازماندهی در هرمزگان بودند.
. اداره کردن تشکیلات هرمزگان توسط شورائی پنج نفره که ترکیبی از افراد با سابقه از هر دو شاخه سیاسی ونظامی ونماینده ائی از تشکیلات مادر بود ابراز عقیده را برای فعالینی که به تشکیلات می پیوستند آسا نتر میساخت. افرادی که در این شورا گرد امده بودند عبارت بودنداز عزیز پور احمدی ، فتح الله فربود ، حسین رکنی، رضا خالصی ،کاک حسن کرده،
عزیز پوراحمدی وحسین رکنی مسئولیت دوهسته نظامی موجود در ماههای آغازین ۵۸ را به عهده داشتند وفتحالله فربود ورضا خالصی نیز سرپرستی هسته های ۱۹ بهمن را عهده دار بودند.
..ساختار تشکیلاتی بر اصل مخفی بودن اعضای هسته ها استوار بود. تمرکزسازماندهی نیروها بر دو محور سیاسی تبلیغاتی ونظامی عدم ادغام نیروها را به لحاظ فعالیتهای تشکیلاتی بهمراه داشت
چشم داشتن به جنگ مسلحانه بعنوان استراتژی انقلاب ورسیدن به این استراتژی ازطریق مبارزه مسلحانه اینبار بعنوان تاکتیک دو امر را برای معتقدان به این روش مبارزاتی عمده می ساخت نخست اتخاذ تاکتیکهای مسلحانه برای رسیدن به استراتژی یعنی جنگ مسلحانه ودوم سازماندهی نیروها درجهت مبارزات تاکتیکی مسلحانه .
شورشهای اعتراضی جوانان عمدتاً دانش آموز خیابانهای بندرعباس را به میادین تعالیم فنون مبارزاتی آنهم از نوع قهر آمیزش بدل ساخته بود حکومتدارن و عوامل گوش بفرمان آنان که تحمل اعتراض را مغایر با شئونات فکری و اسلامی خود میدیدند با تمامی امکانات در دست به جوانا ن در سطح شهر حمله ور میشدند وآنان را مورد ضرب وشتم قرار میدادند ودر مواردی بسوی آنان با اسلحه گرم شلیک میکردند .
مبارزات کردستان تاثیر عمیقی در قویتر شدن عزم جوانان هرمزگان در پیشگیری کاربرد مسلحانه ورویاروئی نظامی با خداداران حاکم گذاشت .در آنزمان یعنی درتابستان۵۸ دو نظر تاکتیکی در تشکیلات هرمزگان به بحث و گفتگو گذاشته شد اول گشودن جبهه ائی در بلوچستان وتضعیف نظامی رژیم در یورش به کردستان و دیگری تقویت تشکیلات مادر در دیگر نقاط ایران بوسیله گسترش جنگهای چریکی شهری وکمک رسانی به نقطه های ضعیف تر البته هر دو نظر در تقویت مبازه مسلحانه ورسیدن به استراتژی که همانا جنگ مسلحانه بود تاکید داشت
اعزام ۱۲ نفر از مبارزان به قلعه گنج از مناطق غربی بلوچستان در جهت گسترش مبازه در منطقه و به هدف تعلیم فنون جنگی و فراگیری فن سازماندهی مسلحانه در همین راستا آغاز شد
. هفته سوم حضور آنان در منطقه به درگیری ناخواسته مسلحانه آنها و تفنگدارن بومی انجامید که قتل قنبرپیشدست واسارت محمود یوسفی پور وزخمی شدن عزیز پورآحمدی وفتح الله فربود را بدنبال داشت . از آنجایئ که این نقل وانتقالات بصورت کاملاً مخفی صورت میگرفت بروز این درگیری ادامه اینگونه فعالیتها را تا حد زیادی محدود ساخت .بعد از بر ملا شدن حضور مبارزان درمنطقه بلوچستان نیروهای رژیم در منطقه به صف آرائی جدیدی روی آوردند وا زان پس به شلیک گلوله بقصد کشتن معترضین خیابانی اقدام کردند که از پادراوردن صنم قریشی اولین اخطار جدی نیروهای معتقد و متعهد و مومن رژیم به جوانان بی گناهی بود که برای بهتر شدن آینده خود و اجتماعشان دست به اعتراض زده بودند
صمد شمشیری که مسولیت فرماندهی گروه ضربت سپاه پاسداران هرمزگان را درآن زمان به عهده داشت با شلیک اولین گلوله کشنده به یک نوجوان معترض خیابانی که مرگ این نوجوان را به دنبال داشت دانستنیهای سیاسی ونظامی هوادران چفخا هرمزگان را به چالش کشید.دیری نپائید که او خود نیز از پا درآمد ، این اولین تجربه هسته های نظامی هرمزگان در نبردی نابرابر بود .
حال دیگر اوضاع سیاسی ونظامی شهر بطور اخص واستان بطور عام دچار تغییرات شده بود حضور بیش از پیش نیروهای سرکوب در سطح شهر و کنترل آمد ورفت شهروندان خصوصاً در ساعتهای نیمه دوم روز نشان از ترس و وحشت نیروهای سرکوب از یکطرف وایجاد جو ناتوانی ونومیدی در مردم داشت. ،مسئله ائی که در آن موقع بیشتر محسوس میشد و تاثیر خود را نیز بر پرسه های بعدی بر جای گذاشت، کمبود تجربه و دانش در سازماندهی نیروها بود زیرا سازماندهی وسیع نظامی احتیاج به زیر بناهای بیشتر و فراتری نیاز داشت که فراهم شدآ انا ن خود مستلزم کار مداوم سیاسی وپیروزی در برخوردهای نظامی بود
هسته های نظامی هرمزگان تنها نقش بازوهای مسلح جنبش دانش اموزی ۱۹ بهمن را بعده نداشتند بلکه نیروی تغذیه کننده چریکهای فدائی خلق ایران در سراسر کشور بودنند امری که در آغاز سازماندهی یگانه مورد پذیرش تنی چند از اعضای اولیه این هسته ها از جمله علیرضا قاسمی قرارنگرفت وهمین امر در تصمیم گیری او برای پایان دادنش به همکاری با تشکیلات جدید بسیار تعین کننده بود . همانطور که گفته شد مسولیت تغذیه مالی تشکیلات بزرگ یا به گفته ائی تشکیلات مادر بد لیل نا منسجم بودن نیروهای هوادر در دیگر نقاط ایران بر گردن تیم های نظامی هرمزگان افتا د .
مبازه مسلحانه کردن طبیعتاً به سازماندهی مخفی نیاز دارد و از آنجایی که بخش اعضم نیروهای هرمزگان در جنبش دانش آموزی ۱۹ بهمن فعالیت سیاسی تبلیغا تی داشتند برای نیروهای سرکوبگر رژیم اسلامی شناخته شده بودنذ و از زمانی که مبارزه تشکیلات هرمزگان از فاز دفاعی خارج شده و حالت نیمه تهاجمی وضد حمله به خود گرفت دیگر ماندن در آن فضا برای نیروهای شناخته شده نه عاقلانه بود ونه لازم تقویت سازمان مادر نیز از عمده مسائلی بود که میتوانست با جابجائی نیروهای شناخته شده واعزام انان به دیگر نقاط ایران رفع شود . از همین رو پس از فاش شدن فعالیت جوانان هرمزگان در قلعه گنج اعزام نیروها به تهران آغاز شد هدف از اینکار فعال کردن این نیروها در تهران و تهیه تدارکات مالی تسلیحاتی برای گشودن جبهه ئی در جنگلهای شمال ایران بود . در این نقل وانتقالات نیروها از هرمزگان به تهران انشعابی در تشکیلات مادر رخ داد که نیروهای اعزامی به تهران تا مدتها از آن بی اطلاع بودند. افرادی که عمدتاً ارتباطات شمال را در دست داشتند در رأس آنها حرمتی پور که در تشکیلات هرمزگان رابط عزیز پور احمدی بود راه دیگری غیر از راه اشرف دهقانی در پیش گرفته بودند بنابر این فعالیت برای جو سازی و پشت جبهه بودن برای تاکتیک شمال وجنگهای پارتیزانی شمال بی معنی مینمود زیرا حال دیگر مسله گشودن جبهه شمال نبود زیرا که تشکیلات هرمزگان به کل از جناح اشرف دهقانی و برنامه های مبارزاتی آنها طرفداری میکرد واین امر بیشتر به بی اطلاعی افراد فعال از انشعاب و بعضاً شخص رابط هرمزگانیان با تشکیلات مادر مربوط میشد .ا در وضعیتی که به اصطلاح تشکیلات مادر خود در حل معضلات اولیه تشکیلاتی از قبیل جا دادن موقت به نیروهای اعزامی عاجز بود واز نظر سیاسی هیچ برنامه حساب شده وسنجیده ائی برای رهائی از بن بست تشکیلاتی نداشت .